فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

خدايا، و من از هر چه با خواست تو مخالف است يا از دايره محبت تو بيرون مى‌برد از خطورات قلبم و نگاه‌هاى چشمم و حكايت‌هاى زبانم به درگاهت توبه مى‌كنم، توبه‌اى كه هر يك از اعضايم به سهم خود از كيفرهايت سالم بماند، و از آنچه تجاوزگران از آن مى‌ترسند از انتقام و قهرهاى دردناكت در امان باشد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.