خدايا درود فرست بر محمد و آل پاكش و كرمت را بر خطا و گناهم شفيع مىساز و بر گناهانم به عفو و رحمتت بازگشت فرما (يعنى به كرم و بزرگوارى گناهانم ببخش) و كيفر اعمالم را عذاب و عقوبتت قرار مده (بلكه به عفو و رحمتت حواله كن) و نعمت و احسانت را بر من وسيع و منبسط قرار ده و (زشتى) مرا در پرده (لطف و كرم) به پوشان و با من آن كن كه سلطان عزيز بزرگوارى با بنده ذليل و خوارى كه به درگاهش تضرع و زارى مىكند خواهد كرد كه البته آن سلطان با آن بنده ترحم و بخشش مىكند يا با من چنان كن كه شخصى دارا و غنى (با كرم وجود) با فقير بينوائى كه به درگاهش عرض نياز و اظهار حاجت مىكند آن خواهد كرد و او محققا با فقير زار كرم و احسان مىكند (و نعمت و رفعت مىبخشد) پس تو كه ارحم الراحمينى البته ترحم خواهى كرد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.