خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و كرامت و بزرگىات را شفيع گناهان و خطاهايم گردان، و به آيين آمرزش و مهربانى از كارهاى زشتم درگذر، و مرا به آنچه سزاوام، عقوبت مفرما، و سايهى اسحان و فضل خود را بر سرم بگستر، و با پردهى عفو خويش مرا بپوشان، و با من همان كه عزير پرقدرتى با بندهى ذليل و ناچيز خود مىكند: اين، زارى مىكند و آن، رحمت و شفقت مىآورد؛ يا چون توانگرى با بندهى فقير و بىچيز خويش: اين، بر سر راه او نشسته، و او دست اين را مىگيرد و از فقر و نادارىاش مىرهاند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.