فراز 26 از دعای 31 ( گواه آسمان‌ها و زمین بر توبه )

همانا كه خطاهاى من مرا به هراس درانداخته است، پس بخشايش توست كه مرا ايمن تواند كرد اگر در درگاه تو به مسئلت‌هايى زبان گشودم نه از آن باب است كه از كردار زشت خود بيخبر باشم يا به آن سبب كه كار ناپسند خود را از ياد برده باشم. بلكه، از آن است كه آسمان تو و هر كه در آن است و زمين تو و هر كه بر آن است سخنانى را كه از سر پشيمانى بر زبان مى‌آورم و توبه‌اى را كه سنگر خود ساخته‌ام بشنوند و ببينند

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.