پس با اين حال آنچه بر زبان راندم، از جهت جهل به كردار زشت و در اثر فراموشى كارهاى نكوهيدهى پيشينم نيست، بلكه براى آنست كه آسمان تو و هر كه در آن ساكن است، و زمين تو و هر كه بر روى آن است، ندامتى را كه آشكار كردم و توبهاى را كه در آن به تو پناه بردم، بشنوند،