فراز 17 از دعای 32 ( اعتراف به کوتاهی و کوچکی عمل )

خدايا از روزها نمى‌توانم گواهى بياورم به روزه و شبها به تهجد و شب بيدارى جز اينكه به سوى تو روى آورم و ثنا و حمد تو گويم سنت تو و فرايض تو را هر كه ضايع گذارد روى نجات ندارد

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.