        
قرآن کریممفاتیح الجناننهج البلاغهصحیفه سجادیهآشنایی با استاد انصاریان
                سخنرانی‌ها
            کتابخانه دیجیتال سخنرانی  مکتوبدروس تفسیر سوره حمددروس تفسیر سوره بقرهدروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 86)دروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 234)
                    فروشگاه اینترنتی
                
                مقالات دینی و اخلاقی
            پاسخ به شبهات دینی و اعتقادی اخبار و گزارش ها 
            کلیپ‌ها
            نگارخانهتالیفاتمرکز نشربرنامه سخنرانی‌هاسخنرانی مکتوب
    
            فارسی
        
             English 
             عربی 
             اردو 
             Français 
             Azəri 
             Deutsch 
             Indonesian 
             Hindi 
             বাঙ্গালী 
             Pусский 
             Español 
             Turkish 
             ไทยแลนด์ 
        
                    پنجشنبه 20 ارديبهشت 1403                
            -
                
                    الخميس 29 شوال 1445                
            
            قرآن کریم
            مفاتیح الجنان
            نهج البلاغه
            صحیفه سجادیه

انتخاب دعا انتخاب فراز

فراز 17 از دعای 32 ( اعتراف به کوتاهی و کوچکی عمل )

وَ لَا أَسْتَشْهِدُ عَلَى صِيَامِي نَهَاراً ، وَ لَا أَسْتَجِيرُ بِتَهَجُّدِي لَيْلًا ، وَ لَا تُثْنِي عَلَيَّ بِإِحْيَائِهَا سُنَّةٌ حَاشَا فُرُوضِكَ الَّتِي مَنْ ضَيَّعَهَا هَلَكَ .

انتخاب ترجمه

و من، هيچ روز را بر روزه‌گيرى‌ام گواه نمى‌گيرم (چون روزه‌اى كه قابل ذكر باشد ندارم)، و هيچ تهجد و شب‌زنده‌دارى‌ام را پناه خود نمى‌شمارم (زيرا نمى‌توانم از آن، نام ببرم)، و نه مستحب و سنتى، به خاطر احياء و انجامش مرا تحسين مى‌نمايد، مگر واجباتت كه هر كس آنها را ترك كند هلاك خواهد شد.

انتخاب شرح