فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

شايسته‌تر از تو كسى را نمى‌يابد كه دل بر او بندد، يا از او ترسد، يا از او بپرهيزد. پروردگارا، آنچه را بدان اميد بسته‌ام به من ده، و از آنچه بيمناكم امانم ده، و از درياى رحمتت بر من منت نه، كه تو كريمترين كسانى كه از او خواهند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.