فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

و تو شايسته‌تر كسى هستى كه به او اميد ورزد، و سزاوارتر كسى كه از تو بترسد و پرهيز نمايد پس اى پروردگارم! آنچه را اميدوار به من عطا كن، و از آنچه بيمناكم امانم بده، و جائزه رحمت خود را به من احسان كن، زيرا تو بزرگوارترين كسى هستى كه از او درخواست شده.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.