و من بندهاى هستم كه عملم بى مقدارست و آرزويم بزرگ و بى شمار. همه اسباب نيل به قربت از كفم رفته مگر ريسمان وصل رحمتت كه به دست گرفتهام، و تمامى رشتههاى آرزوهايم از همه گسسته بجز ريسمان عفوت كه به آن چنگ زدهام.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.