فراز 4 از دعای 36 ( درخواست باران و رزق و روزی )

اى خداوند، باران بفرست و خشكى از زمينهاى تشنه‌ى ما ببر و به رزقى كه ما را ارزانى مى‌دارى وسوسه و اضطراب از دل ما بزداى و ما را از خود به ديگرى مشغول مدار. ماده‌ى فضل و كرم خويش از ما همگان منقطع مفرماى، كه غنى كسى است كه تواش غنى گردانيده باشى و تندرست كسى است كه تواش از بلا نگه‌دارى.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.