خدايا! خشكى بلاد و سرزمينهاى ما را به آبيارى خويش برطرف فرما و عقده و اندوه را از سينههاى ما به سبب رزق و روزى خويش خارج ساز و ما را از خود به غير خود مشغول مفرما و منبع و سرچشمهى نيكى و احسان خويش را از جمع ما دريغ مكن، چرا كه بىنياز كسى است كه تو او را بىنيازى بخشيدهاى و سالم كسى است كه تو او را حفظ كردهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.