فراز 3 از دعای 38 ( توبه و بازگشت )

خدايا رحمت فرست بر محمد و آل او و مرا از آنچه به ارتكاب آن در لغزش افتادم پشيمان ساز و عزم مرا در ترك آن استوار فرما و توبه‌ى مرا مقبول كن كه محبت تو در دل من افزون گردد اى دوستدار توبه‌كنندگان. انك يحب التوابين. تا غم عشق در گفت آرم روز و شب در سخن و گفتارم از دل خويش كشم بار ملال به اميدى كه شوى دلدارم چه شود اى شه اكسير نظر نظر لطف كنى در كارم چه كنم گر نكنم آه و فغان كه ز دورى تو دل بيمارم تو همه لطفى و احسان و كرم من همه مجرم و بدكردارم با گل روى تو اى سرو چمان بى‌نياز از چمن و گلزارم به علوت قسم اى بحر كرم سهل كن اين سفر دشوارم‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.