دعای 41 ( دعا در درخواست پرده‌پوشی و حفظ شدن از حادثه‌ها ) ترجمه محمد مهدی جلالی

(1) درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان بگستر مرا بستر مكرمت رسانم به آبشخور مرحمت فرود آورم در بهشت برين به راندن دلم را مفرما غمين مبادا كه نوميد گردد دلم دل خود به اندوه و غم واهلم

(2) خطا كرده‌ام ليك بر من مگير به زندان اعمال منما اسير مكن آشكارا تو راز مرا به ميزان مينداز ساز مرا به چشم بزرگان مكن آشكار كه اندر جهانم چه بودست كار

(3) نهان دار از ايشان تو آن كار من كه باشد همه مايه‌ى عار من بپوشان تو اسباب رسواييم نظر كن به اندوه و درواييم

(4) به لطفت ببخشا مقام بلند به خرسنديت دور كن از گزند بيامرز بر خسته‌ى از وبال ببخشاى از آن مكرمت را كمال مرا ساز از رحمتت جاگزين در انبوه ياران ز خيل يمين به راهى در اندازم اى كردگار كز آن ره مرا امن آيد به بار چنان باشدم اى خداوندگار كه با رستگاريم بخشى قرار در آنجا كه هستند اهل نجات گذارند با كاميابى حيات در آيم فزون سازم آباديش كنم جان خود شاد از شاديش به احسان بفرما دعايم روا الا اى خداوند هر دو سرا