اى خداوند، چنان كن كه به هنگام نماز همانند كسانى باشيم كه به منازل والاى آن راه مىيابند و همهى اركان آن رعايت مىكنند و آن را به وقت خود، به آيين بندهى تو و رسول تو محمد- صلى الله عليه و آله- در ركوع و سجود و همهى فضيلتهايش، به كاملترين وضوء و طهارت و در نهايت خشوع به جاى مىآورند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
يا كميل ليس الشان ان تصلى و تصوم و تتصدق، الشان ان تكون الصلاه فعلت بقلب نقى، و عمل عند الله مرضى، و خشوع سوى.
(اى كميل كار به نماز و روزه و صدقه دادن نيست. كار به اين است كه نمازت را با قلبى پاك و تصفيه شده از تمام آلودگيها بخوانى، و عملت عمل مورد رضاى حق باشد، و خشوعى صاف و استوار به حضرت دوست ارائه دهى.)