و اگر هر آينه آفريدهاى آفريدهى ديگر را آنگونه كه تو بندگانت را راهبر شدهاى راهنمايى مىنمود، مورد ستايش قرار مىگرفت، پس سپاس تو را باد تا آنجا كه راهى در سپاس تو يافته شود و براى سپاس واژهاى بر جاى مانده باشد كه به وسيلهى آن سپاس گفته آيد و معنايى وجود داشته باشد كه به سپاس برگردد.