فراز 9 از دعای 45 ( بردباری خداوند نسبت به مخالفت بندگان )

و آنكه را عصيان تو كرده به حلم تلقى نموده‌اى، و آنكه را درباره‌ى خود قصد ستم كرده مهلت داده‌اى. تو ايشان را به مداراى خود مهلت مى‌دهى تا مگر بازگردند، و در مواخذه ايشان شتاب نمى‌كنى تا مگر توبه كنند، تا كسى از ايشان كه بر خلاف رضاى تو مستوجب هلاك شده به مهلكه درنيافتد، و كسى از ايشان كه به سوءاستفاده از نعمت تو سزاوار بدبختى شده بدبخت نگردد، مگر بعد از آنكه راه هر بهانه بر او بسته شود و حجت از هر جهت بر او تمام گردد. و اين اتمام حجت پرتو كرمى از آفتاب عفو توست- اى خداى كريم- و ميوه‌ى منفعتى از بوستان شفقت توست- اى خداى حليم-

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.