تو را بوده مقصود از اين اهتمام
كه حجت بر اين خلق سازى تمام
چنين بودهاى نيز باشى چنين
نباشى چو اين واپسين و پسين
بزرگى به حجت بدانسان كه من
نيارم به توصيف آن دم زدن
بزرگى بدانسان كه در وصف كس
نيابد به جايى كه گويند بس
ز تو نعمت آن گونهاى كردگار
كه شكرش شايد يكى از هزار
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.