فارسی
فراز 121 از دعای 47 ( طلب نعمت و پرهیز از غفلت )
وَ اشْفَعْ لِي أَوَائِلَ مِنَنِكَ بِأَوَاخِرِهَا ، وَ قَدِيمَ فَوَائِدِكَ بِحَوَادِثِهَا ، وَ لَا تَمْدُدْ لِي مَدّاً يَقْسُو مَعَهُ قَلْبِي ، وَ لَا تَقْرَعْنِي قَارِعَةً يَذْهَبُ لَهَا بَهَائِي ، وَ لَا تَسُمْنِي خَسِيسَةً يَصْغُرُ لَهَا قَدْرِي وَ لَا نَقِيصَةً يُجْهَلُ مِنْ أَجْلِهَا مَكَانِي .
و به نعمت حادث اوايل وجودم (در دنيا) نعمتهاى آخرتت را هم كه باقى و ابدى است ضميمه فرما (يعنى چنانكه تو در دنياى حادث فانى با ما كرم فرمودى در آخرت قديم ابدى هم در حق ما كرم فرما و ما را در دو عالم رسواى ميان خلق مگردان كه خلق تو با خلق عالم كرم است و عادتت احسان است و صفاتت تغييرپذير نخواهد بود) و مرا مدتى مديد وامگذار (در حال ناز و نعمت و عصيان و غفلت) كه از معصيتت قلبم تيره و ظلمانى شود (بلكه چون گناهى كنم بلافاصله متنبهم كن و به توبه و انابه و پشيمانى قلبم را از قساوت و تيره‌گى گناه پاك ساز) و مرا (به كيفر گناه) سركوبى چنان مكن كه بهاء و آبرويم بر باد رود و اثر و نشانى از خساست و لئامت در من مگذار كه منزلتم بى‌قدر و خوار شود و نقص و عيبى منه كه مقامم مجهول بماند
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
