فراز 126 از دعای 47 ( توبه تجارت سودمند )

آن خوف و خشيت به جانم انداز كه‌ همواره از بيم عذاب تو هراسان باشم و آن عشق و اشتياق به من باز ده كه هميشه ديدار تو بجويم و به هواى تو بال و پر باز كنم. و تب على توبه نصوحا و لا تبق معها ذنوبا صغيره و لا كبيره و لا تذرمعها علانيه و لا سريره. توبه‌ام بپذير و با انابتى كه به درگاه تو آورده‌ام گناهم را خواه بزرگ و خواه كوچك، خواه پنهان و خواه آشكار بر من ببخش.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.