فارسی
فراز 129 از دعای 47 ( دلی آرام بدون شک و شبهه )
وَ اجْعَلْ لِي عِنْدَكَ مَقِيلًا آوِي إِلَيْهِ مُطْمَئِنّاً ، وَ مَثَابَةً أَتَبَوَّؤُهَا ، وَ أَقَرُّ عَيْناً ، وَ لَا تُقَايِسْنِي بِعَظِيَماتِ الْجَرَائِرِ ، وَ لَا تُهْلِكْنِي يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ، وَ أَزِلْ عَنِّي كُلَّ شَكٍّ وَ شُبْهَةٍ ، وَ اجْعَلْ لِي فِي الْحَقِّ طَرِيقاً مِنْ كُلِّ رَحْمَةٍ ، وَ أَجْزِلْ لِي قِسَمَ الْمَوَاهِبِ مِنْ نَوَالِكَ ، وَ وَفِّرْ عَلَيَّ حُظُوظَ الْإِحْسَانِ مِنْ إِفْضَالِكَ .
و بر من نزد خود (هنگامى كه به سوى تو باز مى‌گردم) آن عطا را ذخيره‌دار تا آنجا براى من جايگاه امن و آرامش خاطر شود و منزلگاه نشاط و آسايش قلب و روشنى دل و ديده گردد و اى خدا در آنجا مرا با گناهان بزرگم روبرو مگردان (يعنى به لطف و كرم و بزرگى خود گناهان بزرگم را عفو كن و از صفحه اعمالم محو گردان و مرا پيش خود و اهل قيامت شرمنده مساز) و در آن روزى كه باطنها (و اسرار نهائى) آشكار مى‌شود (كرم فرما) مرا به قهر خود هلاك مگردان و اينك هر شك و شبهه را از دلم دور گردان و راه و روشم را به طريق حق و حقيقت كه هر رحمت و نعمت در آن طريق است مقرر فرما و در تقسيم موهبتها و بخششهاى خود سهم بزرگى از عطايت نصيبم گردان و از بهره‌هائى كه از فضل و كرم به بندگانت احسان مى‌كنى مرا بهره‌اى وافر عطا فرما
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
