فراز 68 از دعای 47 ( نافرمانی و مخالفت بندگان )

سپس او را فرمان دادى اما امتثال نكرد، و منع نمودى پس بازنايستاد، و از معصيت و نافرمانى نهى فرمودى، پس خلاف فرمانت نموده و نهيت را مرتكب گشته، نه از روى دشمنى با تو، و نه از روى گردنكشى بر تو، بلكه هوا و خواهش او را به آنچه جدا ساخته‌اى و به آنچه ترسانده‌اى خواند، و دشمن تو و دشمن او را بر آن يارى كرد، پس با شناسائى به ترسانيدن تو و اميدوارى به عفو تو و اعتماد به گذشت تو بر نافرمانيت اقدام نمود، در حاليكه با آن نعمتهائى كه به او بخشيده‌اى سزاوارترين بندگان تو بود كه به نافرمانيت اقدام ننمايد.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.