فراز 70 از دعای 47 ( طلب عفو و بخشش الهی )

پس در اين حال بر من به كرم بازگرد بدانگونه كه بر بندگانى كه مرتكب گناه شدند به لطف و كرم بازگشتى و آنان را مشمول عفو و ستر و پرده‌پوشى خود گردانيدى و مرا هم ببخش بدان‌گونه كه آنها كه دست به دامن عفو و كرمت انداختند بر آنان جود و كرم مى‌فرمائى و بر من نعمت و احسان و مغفرت و آمرزشت را عطا كن كه هر كس به تو اميدوار باشد به او انعام خواهى كرد و (اين مغفرت گرچه بر من بسى نعمت بزرگى است ولى) بر تو ابدا بزرگ نيست (بلكه امر سهل و حقير ناچيزى است پس كرم كن و نعمت مغفرت و آمرزشت را به من عطا فرما) (اگر گردى ز مشت خاك خشنود تو را نبود زيان ما را بود سود)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.