فراز 72 از دعای 47 ( اعتقاد به توحید )

هر چند من آن اعمال شايسته آنها را انجام نداده‌ام اما من تحفه توحيد تو را به حضرتت تقديم كرده‌ام و ذات پاكت را از ضد و مثل و شبه و نظير منزه دانستم و هم از آن درهائى كه از آن درها امر فرمودى به سوى حضرتت روى آوريم به درگاهت آمده‌ام (يعنى من از در توحيد و در توسل به رسول خاتم و آل پاكش و در تضرع به پيشگاه حضرتت آمده‌ام كه تو امر فرمودى از اين درها ما بندگان درآئيم تا حاجت روا گرديم پس ما را حاجت روا از درگاه كرمت بازگردان) و به چيزى به درگاهت تقرب جستم كه كسى بدون آن چيز به درگاه حضرتت تقرب نخواهد يافت (كه آن توحيد و توسل به رسول اكرم و اهل‌بيت اطهار اوست و تضرع و اخلاص و عرض و نياز و تنزيه و تقديس ذات يكتاى تو از شرك و شريك و مثل و نظير است من به اين امور به حضرتت تقرب جستم كه هيچ كس به تو تقرب نخواهد يافت جز به اين امور)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.