فراز 73 از دعای 47 ( حسن ظنّ و تقرّب‌جویی به پروردگار )

به دنباله‌ى آن با توبه و انابه به سوى تو آمدم، و در پيشگاه (عظمت) تو به زارى و خاكسارى نشستم، و با حسن ظنى (كه به عفو تو داشتن) و به (خزاين) رحمت تو دل بستم و باا ميد به سوى تو اميدم، اميدى كه دارنده‌ى آن (از عفو و رحمت تو) نااميد نمى‌گردد؛

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.