پناه پذيرا، به خوارى و نيازمندى و در حالت عجز و انكسار از تو درخواست مىنمايم، درخواستى كه ناشى از ترس از تو و پناهجوئى در تو است. درخواستى كه از روى عناد و سركشى و همچون درخواست عاصيان نيست. درخواستى كه نه رنگ بلند پروازى و جاهطلبى دارد، و نه از اعتماد بر خود و دليرى است، حتى خالى از تكبر و شفاعت شفاعتكنندگان باشد.