بنده نوازا، من، پس از اين اعتراف در مقابل بزرگى تو آن كمترين كمتران، خوارترين خواران، و بسان ذرهاى بلكه كمتر از آنم پس اينك:
اى آنكه در كيفر بدكاران شتاب نكنى،
اى آنكه حتى نازپروران و نعمت به باد دهندگان را از نعمت دور نسازى.
اى آنكه گناهكاران و لغزشگران را به احسان خويش مىبخشى و از گناهشان مىگذرى،
اى آنكه خطاكاران را از روى لطف و كرم فرصت و مهلت مىدهى،