فارسی
فراز 75 از دعای 47 ( احسان و گذشت نسبت به گنه‌کاران )
وَ أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ الْأَقَلِّينَ ، وَ أَذَلُّ الْأَذَلِّينَ ، وَ مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا ، فَيَا مَنْ لَمْ يُعَاجِلِ الْمُسِيئِينَ ، وَ لَا يَنْدَهُ الْمُتْرَفِينَ ، وَ يَا مَنْ يَمُنُّ بِإِقَالَةِ الْعَاثِرِينَ ، وَ يَتَفَضَّلُ بِإِنْظَارِ الْخَاطِئِينَ .
و من هنوز خود را از هر (بنده‌ى) پستى كمتر و از هر خوارى ذليل‌تر مى‌دانم همانند مورى (ضعيف) بلكه (به مراتب) كمتر از آن. پس اى آن كه در كيفر بدكاران شتاب نمى‌ورزى، و (گريبان) فرورفتگان در (گرداب) لذت‌ها را ناگهان نمى‌گيرى (بلكه به آنان مهلت مى‌دهى تا اشتباه خود را جبران كنند)، و با دستگيرى از لغزندگان و گذشت از لغزش آنان به گردن‌شان منت مى‌گذارى،و در حق خطاكاران تفضل مى‌كنى و مهلتشان مى‌دهى.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
