پس (در چنين گير و دارى)- اى خداى من- تو را خواندم در حالى كه فريادرسى و يارى كردنت را مىطلبيدم، و به زودى اجابت و روا ساختن تو اعتماد داشتم، و مىدانستم كسى كه در سايهى رحمت تو جا گرفت شكست نمىخورد، و كسى كه به پناهگاه انتقام تو پناهنده شد (از كسى) نمىترسد، پس تو مرا به توانائيت از سختى او بازداشتى
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.