همهى آنها انعام و احسان از جانب تو است، و در همهى آنها كوشش نمودن من در نافرمانيهايت بود، و بدكردارى من تو را از كامل گردانيدن احسانت بازنداشت، و مرا آن همه احسان و نيكى از آنچه تو را به خشم مىآورد منع و جلوگيرى ننمود، تو از آنچه بجا مىآورى مورد سئوال و پرسش واقع نمىشوى (كه چرا بدكردارى بنده تو را از احسان بازنداشت، زيرا افعال تو از روى حكمت و مصلحت است)
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.