فراز 15 از دعای 49 ( اقرار به فراوانی نعمت‌ها و کوتاهی شکر )

اين جاى كسى است كه به فراوانى نعمتها(ى از جانب تو) اقرار نموده، و آنها را به تقصير و كوتاهى (در شكر و سپاس) برابر گردانيده، و درباره‌ى خود به تضييع و تباه ساختن (پيروى نكردن از اوامر و نواهى تو) گواهى داده‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.