فراز 15 از دعای 49 ( اقرار به فراوانی نعمت‌ها و کوتاهی شکر )

و اكنون من در مقامى هستم كه اعتراف دارم به وفور و كمال نعمتهاى تو و بر تقصير و معاصى خويش من اقرار مى‌كنم كه شكر تو نگزارده‌ام و نفس خود را از بهره‌هاى تو بى‌نصيب گذاشته‌ام،

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.