فراز 15 از دعای 49 ( اقرار به فراوانی نعمت‌ها و کوتاهی شکر )

جايگاه من، هم اينك، جاى كسى است كه به وفور نعمتهاى تو اعتراف دارد اما در برابر اين همه نعمت كوتاهى كرده و خود گواهى مى‌دهد كه حق تو را تضييع نموده است.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.