فراز 3 از دعای 49 ( بخشش و نجات از عذاب الهی به وسیلۀ توحید )

و دستاويزم به سويت توحيد و يگانه دانستن تو است، و وسيله‌ام آنست كه چيزى را با تو شريك و انباز نگردانيده‌ام، و با تو خدائى فرانگرفته‌ام (اعتقاد و باور ندارم كه خدائى با تو باشد) و با جانم (از روى دل از عذاب و كيفرت) به سوى (رحمت) تو گريخته‌ام، و گريزگاه بدكار و پناهگاه كسى كه بهره‌اش را تباه كرده و پناهنده گشته به سوى تو است‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.