فراز 6 از دعای 49 ( یاری خدواند پیش از درخواست از او )

پس به نصرتم آغاز نمودى و به قوت و توان خويش پشت مرا محكم و استوار ساختى، سپس تند و تيزى او را درهم شكستى و پس از آن كه در حمايت جمعيت فراوانى بود او را تنها گذاشتى و مرا بر او چيره ساختى و تيرهايى كه به سوى من نشانه رفته بود به سوى خود او بازگردانيدى پس بدون اين كه غيظ و خشم او فرونشيند و كينه‌اش تسكين يابد او را پس راندى. در حالى كه سر انگشتان خود را به دندان مى‌گزيد و لشكريانش از فرمان او سر بر تافته بودند از جنگيدن با من منصرف شد و گريخت.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.