الهى گر كه بگريزم ز هر جا
شوم در آن گرفتار بلاها
اگر پنهان شوم دانم چنان است
شوم من آشكارا آن عيان است
چه بهتر من به درگاهت روانه
و گردن را بياويزم به سينه
چه بهتر من كنم رو سوى الله
و با اين گردن كج رو به درگاه
سر تسليم پيش آرم به ذلت
اگر خواهى بفرمايى عقوبت
ز عدلت شد سزايم در كنارم
اگر بخشى مرا اميدوارم
كه بخشش در صفاتت هست والا
چه عين ذات اقدس هست اعلا
گذشتى از گناهانم چه بسيار
ز خلقت عافيت پوشانده در دار