فراز 5 از دعای 50 ( وجودی که توانایی گرمی آفتاب را ندارد چگونه تاب گرمی آتش را دارد )

ترازان نامهايت كردگارا كه مخزون است و مستور است و والا دهم سوگند زان انوار عالى كه مكتوم از حجاب لايزالى به اين جانم كه درمانده شده خوار ببخشايى ز تو بخشش سزاوار مرا زين گرمى خور نيست طاقت مسازى تو دچارم در عقابت الهى تابش خورشيد و گرما مرا طاقت ز سوزش نيست اينجا چگونه شعله‌هاى دوزخ و نار مرا طاقت بر آن نبود سزاوار خروش رعد نتوانم شنيدن چه گوشى خشم فريادت شنيدن‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.