پروردگارا به خاطر آنچه در سر وجودم هست مرا رسوا مكن و به علت لغزشهايم نابودم مفرما. من ترا مىخوانم اجابتم كن گرچه وقتى تو را مىخوانم در اطاعت از تو سست هستم و هر چه حاجت داشته باشم از تو طلب مىكنم و هر كجا كه هستم راز دلم را پيش تو مىگذارم، بنابراين غير تو را نمىخوانم و به غير تو اميدى ندارم. دعوتت را اجابت كردم،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.