و اگر احسان و نيكى تو به من، و سرشارى نعمتهاى تو بر من نمىبود، به داشتن بهره، و اصلاح خودم نمىرسيدم. اما تو به من احسان و نيكى را آغاز كردى، و در همهى كارهايم كفايت و بىنيازى را برايم روزى دادى، و از من خستگى گرفتارى را برگرداندى، و از من قضا و تقدير وحشتناك را بازداشته و جلوگيرى نمودى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.