فراز 8 از دعای 51 ( گناهانی که انسان را به ذلّت و خواری می‌نشاند )

و از تو مى‌خواهم كه خطاهاى مرا ببخشى و پوزش مى‌طلبم از گناهانى كه مرا به حبس و گرفتارى افكنده و بر من احاطه نموده، پس مرا به هلاكت و تباهى كشانده است. از آن‌ها به سوى تو- اى پروردگارم!- فرار كرده‌ام، در حالى كه تائب مى‌باشم پس توبه‌ام را بپذير پناهنده‌ام پس پناهم ده. زينهار جوينده‌ام و به تو روى آورده‌ام پس خوارم مساز. سائلم پس محرومم مكن. دست به دامان توام پس رهايم مكن. خواهانم و دعاكننده، پس نوميدم مكن.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.