در گزارشات آمده بود : چند کودک از خانه هاى خود فرار کرده و به جنگل هاى شمال رفته بودند تا تارزان وطنى باشند ، مدیر یکى از مدارس مى گفت : یکى از شاگردان مدرسه او که فیلم . . . را دیده بود به تقلید از آن ، چند نفر از هم شاگردهاى خود را فریب داده و یک باند دزدى در دبستان تشکیل داده بود که طبق نقشه اثاثیه شاگردان را مى دزدیدند .روزنامه کیهان در شماره 732 مى نویسد :پسر بچه چهارده ساله اى که در فرانسه کودکى را پس از ربودن به قتل رسانده بود ، اعتراف کرد که این جنایت را بعد از تماشاى یک فیلم جنایى تلویزیونى انجام داده است ! ! وى به ماموران گفت : من چند شب پیش از قتل ، برنامه اى از تلویزیون پاریس تماشا کردم ، در این فیلم ، قاتل یک جوان بیست و یک ساله بود که بخاطر مجازات ، آدم مى کشت ، من هم هوس کردم ببینم اعدام شدن چه مزه اى دارد ، روى این فکر به دنبال « امانوئل » کوچولو رفتم و او را به عنوان بازى کردن با خود به خارج شهر بردم .« امانوئل » خیلى خوشحال بود و من از خوشحالى او رنج مى بردم و حتى تا آخرین لحظه هم به خیالش من با او بازى مى کنم و مى خندید و خوشحالى مى کرد !این نتیجه شوم سرگرمى هاى زیان بار و مشغولیت هایى که نهایتاً خسارت هاى غیر قابل جبرانى ببار مى آورد .با توجه به این واقعیات است که مسوولیت عظیم پدران و مادران نسبت به کودکان در دوره دوم که دوره لهو و سرگرمى است ، روشن مى شود و این که اگر به این دوره بى توجهى شود و ناآگاهانه با آن برخورد کنند ، فاجعه عظیمى ببار مى آید که دودش ابتدا به چشم خود پدران و مادران سپس به چشم جامعه و ملت و دولت خواهد رفت .
