نعمت خورشيد

پس از بيان خلقت آسمان‏ها به نعمت باارزش و حيات‏بخش خورشيد اشاره مى‏كند و آن را به عنوان سراج وهاج معرفى مى‏نمايد .
وهج به معنى فروزندگى و به عبارت ديگر نور و حرارت دادن است ، در آيه شريفه مى‏فرمايد : و چراغى با فروغ و گرمى ساختيم ، بعد از بيان آماده شدن مسكن و سقف آن ، اينك چراغى در سقف قرار مى‏دهد تا به زندگى همگان گرما و روشنى بخشد .
هزاران موجبات فراهم آمده ، تا ما از نور زيبا و حيات‏بخش و مفرّح خورشيد بهره‏مند شويم . اگر فاصله زمين تا خورشيد زيادتر يا كم‏تر از آنچه هست مى‏بود و اگر حركت زمين كندتر يا تندتر مى‏شد و اگر ... و بالاخره اگر به جاى خورشيد ، ستارگان ديگرى قرار مى‏گرفت زندگى حيوان و نبات و انسان محال مى‏شد چه در ميان ميليون‏ها ستاره تنها و تنها خورشيد ما است كه براى ايجاد حيات مناسب مى‏باشد !!  وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً. و چراغى روشن و حرارت‏زا پديد آورديم .