اسباب لباس ظاهر و باطن

امام صادق عليه السلام مى فرمايد : با نظر عبرت و چشم بصيرت و ديده تحقيق به فضل حضرت حق بنگر كه وسايل پوشش را براى پوشاندن عيوب و نواقص ظاهرى براى تو خلق كرده و درهاى توبه و بازگشت را براى پوشيده شدن عيوب باطن و گناهان و اخلاق ناپسند به روى تو باز كرده است !!
بر تو لازم است از لباس ظاهر استفاده كنى و شكرش را به جاى آورى و شكر لباس ظاهر به اين است كه لباست لباس حرام و ظلم و ريا و لباس تزين و مفاخرت و مباهات نباشد ، بلكه اين لباس در بدن تو براى عبادت و خدمت به خلق قرار داشته باشد ، تا در سايه اين عبادت و خدمت به سعادت دو جهان برسى . و بر تو واجب و لازم و ضرورى است كه براى علاج و پوشاندن گناهان و از بين بردن اخلاق سوء از در توبه و انابه به حضرت حق وارد شوى و تلخى درد هجر را به شيرينى قرب و وصال حضرت او تبديل كنى . [ وَلا تَفْضَحْ أَحَدا حَيْثُ سَتَرَ اللّهُ عَلَيْكَ أَعْظَمَ مِنْهُ وَاشْتَغِلْ بِعَيْبِ نَفْسِكَ وَاصْفَحْ عَمَّا لا يُعْنيكَ أَمْرُهُ وَحالُهُ وَاحْذَرْ أَنْ يَفْنى عُمْرُكَ بِعَمَلِ غَيْرِكَ وَيَتَّجِرَ بِرَأْسِ مالِكَ غَيْرُكَ وَتَهْلِكَ نَفْسُكَ ، فَإِنَّ نِسْيانَ الذَّنْبِ مِنْ أَعْظَمِ عُقُوبَةِ اللّهِ فِى الْعاجِلِ وَأَوْفَرِ أَسْبابِ الْعُقُوبَةِ فِى الاْجِلِ وَاشْتَغِلْ بِعَيْبِ نَفْسِكَ ]
امام صادق عليه السلام مى فرمايد : كسى را به بدى هايى كه از او خبر دارى رسوا و بى آبرو مكن ، خود تو همان انسانى هستى كه خداوند غفار قبايحى بدتر از آنچه كه از ديگران خبر دارى بر تو پوشانده و نگذاشته آبرويت به باد رود !
آبرو و شخصيت ديگران را محترم بدان و سعى كن از اعتبار ديگران كم نكنى ، به عيب خود مشغول باش و براى آن بكوش كه رفع عيب از اعظم مسائل زندگى و از بهترين كارهاست و هرچه براى تو انجامش و برنامه اش سود ندارد از آن درگذر و بترس از اين كه با مشغول شدن به عيب ديگران از طريق غيبت و تهمت و افترا عمرت را فنا كنى و اين سرمايه گرانبهاى هستى را از دست بدهى . در حديث است كه غيبت موجب عذاب غيبت كننده و كفاره گناهان غيبت شونده است ، آن چنان عمل مكن كه خوبى هاى تو سرمايه ديگران شود و ديگران به عمل تو از عذاب نجات پيدا كرده و تو به خاطر بدى هايى كه در حق ديگران كردى به عذاب مبتلا شوى !
در اين جملات نورانى چهار موضوع بسيار مهم مطرح است :
1 ـ حرمت اشتغال به عيوب ديگران .
2 ـ وجوب اشتغال به عيوب خود .ش
3 ـ چشم پوشى از آنچه سود براى دنيا و آخرت ندارد .
4 ـ خسارت نسيان ذنوب .