بيانى از استاد شهيد مرحوم مرتضى مطهّرى

 شهيد مطهّرى دركتاب پر قيمت «عدل الهى» از استادش مرحوم حاج ميرزا على آقا شيرزى كه فقيهى بزرگو عارفى كم نظير و عاشقى دلسوخته بود نقل مى كند: روزى در درس «نهج البلاغه» كه در اصفهان درسى كم نظير بود در حالى كه به شدّت مى گريست فرمود: ديشبِ گذشته در مكاشفه اى وضع برزخم را اينچنين ديدم: پس از مرگع مَردم و خانواده ام مرا تا كنار قبر بدرقه كردند، به وقت دفن سگ سياهى را ديدم با من وارد قبر شد، هر چه فريايد كردم كسى توجّه نكرد، وقتى قبر پوشيده شد و همه رفتند در وحشت قرار گرفتم، ناگهان نورى خيره كننده قبرم را روشن كرد، بسيار خوشحال شدم، آن سگ هم با حالت فرار قبر مرا ترك كرد. از آن نور پرسيدم: كيستى كه وحشتم را بردى و از بركت تو آن سگ مرا رها كرد؟ فرمود: من حسين بن على هستم تا قيامت آرام باش. ان سگ بعضى از خويها واعمال بد بود كه البتّه تسلّطى نداشت! ...وَ هُوِ يُنادى يا أهْلى وَ يا وَلَدى لا تَلْعَبَنَّ بِكُمُ الدُّنْيا كَما لَعِبَتْ بى، فَجَمَعْتُ الْمالَ مِنْ حِلِّهِ وَ غيَيْرِ حِلِّهِ ثُمَّ لِغَيْرى، فَالْمَهْنَأُ لَهُ وَ التَّبِعَةُ عَلَىَّ، فَاحْذَرُوا مِثْلَ ما حَلَّ بى:
رسول اكرم فرمود: روح متوفّى پس از مرگ ندا مى دهد: اى خانواده و فرزندان من، مراقب باشيد دنيا شماها را به بازى نگيرد، همانطور كه مرا به بازى گرفت و اغفالم كرد، اموالى از حلال و حرام جمع كردم و آن را براى وراث گذاشتم، هم اكنون آسايش و رفاهم براى آنان است و تبعات و عوارض ناراحت كننده اش براى من، حذر كنيد از وبالى كه مرا دامنگير شده است!