قرّة فرزند ابى قرة غفارى است كه از وى در منابع دانسته هاى زيادى به دست نيست جز اين كه او را در شمار شهيدان كربلا قلمداد نموده اند.
قرّة در روز عاشورا با كسب اجازه از امام حسين وارد ميدان مبارزه گشت و چنين رجز خواند:
قَدْ عَلِمَتْ حَقّاً بَنُو غَفّارِ وَخِنَدفُ بَعْدَ بنى نِزار
بأنّنى اللَّيثُ الهِزْبر الضارى لَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ
بِجَدِّ عَضْبٍ ذَكَرٍ بَتّارِ يَشَعْ لى فى ظلمة الغُبار
دونَ الهُداةِ السادةِ الأبرار رَهْطِ النبى احمدِ المختار
قبيله غفار و خندف و نزار آگاه هستند،
من شير بيشه هستم به هنگام كارزار ضربتى مى زنم گناهكاران را
با شمشيرى فولادين و برّان كه برق او مى درخشد در تاريكى ها گردآلود
به دفاع از هدايت گران بزرگوار و نيكوكار از خويشان پيامبر احمد مختار
پس از كشتن 68 تن و مبارزه دلاورانه به درجه رفيع شهادت نايل آمد.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.