البته قرآن كريم جمله اى دارد كه اين بايد آن را مورد توجه قرار داد و آن اين است كه مى گويد:
تمام اين مسايل كه ريشه در قرآن كريم و نبوت انبيا عليهم السلام دارد، براى كسى كه به واقع دنبال سعادت دنيا و آخرت است و علاقه مند كسب آن است، مفيد است. «لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ»
براى هر كسى از شما كه بخواهد زندگى مستقيم، صحيح، درست و مفيد داشته باشد. اما اگر كسى نخواهد در اين مراتب و نظام حركت كند، كمترين نصيبى از اين سفره عايد او نخواهد شد و قرآن مجيد مى فرمايد: در آخرت نيز به طور كامل بى بهره خواهد بود و به اندازه يك جو از عنايات خدا و منافع اين گونه زندگى در آخرت، نصيبى نخواهد داشت چون خودش نخواسته است كه اين بهره و سود ابدى به او برسد. لذا در روز قيامت، تيره بختانِ اهل دوزخ و اهل عذاب، هيچ گلايه اى از پروردگار عالم نمى كنند، چون خداوند متعال سخنان اهل جهنم را نقل كرده است كه از درون جهنم هم با پروردگار عالم حرف مى زنند و هم با اهل بهشت و هم جهنمى ها با يكديگر حرف مى زنند. همه اين مطالب نقل شده است و در گفتار اهل جهنم با خودشان، و چه با خدا و با اهل بهشت، هيچ گلايه اى از پروردگار عالم مطرح نيست. چون براى آنها مانند روز روشن و معلوم است كه خودشان مقصّر هستند و همه مشكلات ابدى را خودشان براى خودشان ساختند و اين گره ها را به كار خودشان زدند و طرح اين اسارت ابدى و عذاب را خودشان ريختند، پس چه جاى گله از خدا، انبيا، ائمه و اولياى الهى است. بر همه، در هر عصر و زمانى حجت تمام و كامل است. اين انسان است كه نپذيرفته و قبول نكرده و اين حقايق را مسخره كرده است.
منبع : پایگاه عرفان