يارى و نصرت حق نسبت به همه پيامبران و مؤمنان امرى يقينى و مسلم است و اين پيامبران و مؤمنان هستند كه در دنيا و آخرت با يارى و نصرت حق بر هر چه ضد آنان است پيروزند. مردم اگر با آراسته شدن به ايمان و رعايت تقوا، و انجام عمل صالح، و تولا و تبرا، و امر به معروف و نهى از منكر، و جهاد در راه خدا به نصرت حق برخيزند، بى تريد يارى خدا به آنان مى رسد و پروردگار مهربان قدم هايشان را در صراط مستقيم استوار مى داد.
إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ.
قرآن مجيد به اين حقيقت هشدار مى دهد كه يارى و نصرت جز از سوى خدا به كسى نمى رسد، اوست كه بايد قلوب را متوجه انسان نمايد، و ابزار و وسايل نصرت را فراهم كند تا انسان در تمام ميدان هاى مبارزه ظاهرى و نهانى پيروز شود.
«وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ:»
و يارى و نصرت جز از سوى خداى تواناى شكست ناپذير و حكيم نيست.
خداى مهربان نصرت رسانيدن به مؤمنان و يارى آنان را بر خود حتم و لازم فرموده، چنان كه در قرآن مجيد مى فرمايد:
«وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ:»
و يارى مؤمنان حقى لازم بر عهده ماست.
با توجه به اين آيات، و تحقق نصرت و يارى خدا نسبت به پيامبران و مؤمنان در هر عصر و زمانى، لازم است نمازگزار بدون هيچ شائبه اى و با خلوص و يقين و اميد قطعى پيشگاه حضرت رب العزه بگويد:
إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ.
منبع : پایگاه عرفان
