چه بسيار زشت است كه انسان، مرد يا زن پاكدامنى را در ميان مردم آلوده دامن معرفى كند، چه عمل بسيار قبيحى است كه انسان گناهى را به كسى ببندد كه دامن او از آن گناه پاك است و چه كار ناپسندى است كه انسان به عللى واهى و از روى هوا و هوس آبروى انسان محترمى را بر باد دهد.
تهمت زدن به بى گناه، و متهم كردن انسان پاكدامن از بدترين اعمال و زشت ترين كارهاست.
«وَ مَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْماً ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناً» .
و كسى كه كاسب خطا يا گناه شود، سپس پاكدامنى را در معرض تهمت قرار دهد، بهتان و گناه آشكارى را متحمل شده است.
پيامبر بزرگ اسلام صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:
مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً اوْ مُؤْمِنَةً قالَ فِيهِ مَا لَيْسَ فِيهِ اقَامَهُ اللَّهُ تَعالى يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى تَلٍّ مِنْ نارٍ حَتّى يَخْرُجَ مِمّا قَالَهُ فِيهِ .
كسى كه به مؤمنى افترا ببندد يا در حق او چيزى بگويد كه در او نيست، خداوند او را در قيامت بر تپه اى از آتش نگاه مى دارد، تا گفته اش را در حق مؤمن ثابت كند!
امام صادق عليه السلام فرمودند:
مَنْ باهَتَ مُؤْمِناً اوْ مُؤْمِنَةً بِما لَيْسَ فِيهِمَا، حَبَسَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ فِى طِينَةِ خَبالٍ حَتّى يَخْرُجَ مِمّا قَالَ. قُلْتُ: وَمَا طِينَةُ خَبالٍ؟ قالَ: صَديدٌ يَخْرُجُ مِنْ فُروجِ الْمُومِساتِ- يَعْنِى الزَّوانِىَ .
كسى كه به مرد مؤمن يا زن مؤمنه اى تهمت بزند و آنچه را كه در آنها نيست بگويد خداوند در قيامت او را در طينت خَبال حبس مى كند تا گفته ى خود را ثابت نمايد. راوى مى گويد: به حضرت گفتم: طينت خبال چيست؟ فرمود:
چرك و خونى است كه از محل زناى زناكاران بيرون مى آيد!
رسول حق فرمودند:
الْبُهْتانُ عَلَى الْبَرى ءِ اثْقَلُ مِنَ الْجِبالِ الرّاسياتِ .
تهمت بر پاكدامن، سنگين تر از كوههاى استوار است.
منبع : پایگاه عرفان
