كلمه ى خيانت در مقابل امانت، و خائن در برابر امين است. بنابراين كسى كه در امانات الهى و امانات مردم تصرف نابجا كند و به كسى كه او را امين دانسته ضربه وارد كند خائن است.
خيانت امرى بسيار ناپسند، و كارى است كه از شيطان و شيطنت مايه مى گيرد و از ويژگيهاى مردم بى دين يا سست عقيده است.
كتاب خدا در آياتى به موارد خيانت از قبيل: خيانت چشمها (نظر دوزى به نامحرم)، خيانت به خويش (ضربه زدن به شخصيت انسانى و تخريب آخرت خود)، خيانت در امانات (چه امانات الهى مانند استعدادها و اعضا و جوارح و روح و روان، چه امانات مردمى مانند اموال و اسرار)، خيانت در معامله ى اقتصادى و معاشرت اشاره مى كند و در نهايت اعلام مى دارد كه خداوند مردم خائن و ناسپاس را دوست ندارد.
«وَ إِمَّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلى سَواءٍ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ» .
چنانچه از خيانت قومى از معاهدان خود به خاطر پيمان شكنى ايشان مى ترسى، در اين صورت با توجه به عدل، درستى عهد آنان را از عهده ى خود بردار و به آنان اعلام كن كه مرا با شما پيمانى نيست، همانا خداوند مردم خيانت پيشه را دوست ندارد.
خداوند از شدت نفرتى كه به خيانت دارد اكيداً اهل ايمان را از خيانت به خدا و رسول و خيانت در امانات منع مى كند:
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَماناتِكُمْ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» .
اى اهل ايمان! به خدا و رسول و امانات خود خيانت نورزيد در حالى كه زشتى خيانت را مى دانيد.
رسول حق صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:
لَيْسَ مِنّا مَنْ خَانَ مُسْلِماً فِى اهْلِهِ وَمالِهِ .
از ما نيست كسى كه به مسلمانى در اهل و مالش خيانت كند.
و در سخنى فرمودند:
افْشاءُ سِرِّ اخِيكَ خِيانَةٌ، فَاجْتَنِبْ ذلِكَ .
پخش كردن سرّ برادر دينى ات خيانت است پس از اين خيانت بپرهيز.
و نيز فرمودند:
لَا تَخُنْ مَنْ خانَكَ فَتَكُنْ مِثْلَهُ .
به كسى كه به تو خيانت كرده خيانت نكن كه مانند او مى شوى.
و فرمودند:
چهار چيز است كه يكى از آنها وارد خانه اى نمى شود مگر اينكه آن خانه خراب شود و به بركت آباد نگردد:
خيانت- دزدى- شرابخوارى- زنا .
رسول حق صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:
الْمَكْرُ وَالْخَدِيعَةُ وَالْخِيانَةُ فِى النّارِ .
فريبكارى و خدعه و خيانت در آتش است.
امام على عليه السلام فرمودند:
الْخِيانَةُ دَليلٌ عَلى قِلَّةِ الْوَرَعِ وَعَدَمِ الدِّيانَةِ .
خيانت دليل بر كمى پارسايى و ديندارى است.
حضرت صادق عليه السلام فرمودند:
يُجْبَلُ الْمُؤمِنُ عَلى كُلِّ طَبِيعَةٍ الّا الْخِيانَةَ وَالْكِذْبَ .
مؤمن بر هر طبيعتى سرشته مى شود مگر خيانت و دروغ.
منبع : پایگاه عرفان
