در قبر و قيامت از قرآن مى پرسند، وسيله رفتن به بهشت هم قرآن است.
« بَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِه وَاتَّقَى فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ * إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَـنِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلاً أُوْلَئِكَ لاَ خَلَـقَ لَهُمْ فِى الاْءَخِرَةِ وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلاَ يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَـمَةِ وَلاَ يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ »
كسى كه به عهد خدا كه قرآن است وفا كند، و اين وفادارى را تا آخر عمر نگهدارد، « وَاتَّقَى » يعنى بر وفادارى پا بر جا بماند. اما كسانى كه نعمت ابد الهى را با يك پول كمى در اين دنيا معامله بكنند، اين ها در آخرت هيچ نصيبى ندارند، و خدا در قيامت با اين ها حرف نمى زند، نگاهشان هم نمى كند، و تسويه حساب هم به آنها نمى دهد، و اينان در قيامت دچار عذاب دردناكى هستند. اين تماشاى « وَ الْعَصْرِ » از ديد روايات است.
منبع : پایگاه عرفان
